Biopsja nerki
Biopsja to badanie diagnostyczne, inwazyjne – polega na pobraniu fragmentu badanej tkanki (w przypadku diagnozy chorób nerek – pobiera się miąższ nerki). Badanie jest przeprowadzane pod kontrolą USG.
W praktyce badanie wygląda tak, że pacjent ułożony na brzuchu odczuwa 2 nakłucia. Pierwsze nakłucie to podanie znieczulenia miejscowego w okolicy planowanego wkłucia w celu pobrania miąższu nerki. Kolejne nakłucie jest wykonywane specjalnym narzędziem zakończonym malutką „łyżeczką” na którą dostają się pobrane nerkowe kłębuszki… i po bólu.
Po zabiegu/badaniu pacjent jest wieziony do sali na łóżku i musi spędzić ok. dobę w pozycji leżącej, żeby uniknąć powikłań (np. krwiaka). W miejscu wkłucia trzeba też przykładać zimny okład. Po biopsji spędziłam w szpitalu 2 dni. Nie miałam żadnych powikłań. Na wynik czekałam już w domu – ok. 3 tygodnie.
Podaję link do ciekawych artykułów na ten temat:
http://czasopisma.viamedica.pl/fn/article/viewFile/10459/8929
http://www.termedia.pl/Zmiany-cewkowo-srodmiazszowe-w-klebuszkowych-chorobach-nerek,60,17139,1,0.html
Opis mojej biopsji nerki
Wyjęto mi 18 kłębuszków i zmiany jakie w nich uwidoczniono są takie:
– w 2 kłębuszkach – segmentalne półksiężyce komórkowo-włókniste
– w 4 kłębuszkach – odcinkowe twardnienie pętli naczyniowej
W pozostałych 12 kłębuszkach stwierdzono rozlane, mierne poszerzenie mezangium związane z przybytkiem komórek i macierzy w tym rejonie oraz odcinkowe włókniste pogrubienie torebek Bowmana części kłębuszków
Śródmiąższ: ogniskowy obrzęk zrębu, drobne skupiska komórek zapalnych jednojądrowych w zrębie, miernie rozległe dokonujące się włóknienie zrębu
Cewki: obrzmienie cytoplazmy nabłonka części cewek, w świetle niektórych cewek widoczne są erytrocyty, drobne ogniska zaniku cewek
Naczynia tętnicze: bez uchwytnej patologii
Badanie IFL wykazało obecność:
– obfitych złogów IgA i lekkich łańcuchów lambda, kappa, zlokalizowanych głównie w mezangium kłębuszków
– miernie obfitych złogów C3 w tej samej lokalizacji
Nie wykazało obecności złogów IgG, IgM ani fibrynogenu.
Barwienie na obecność amyloidu wypadło ujemnie.
Rozpoznanie:
Obraz przewlekłej glomerulopatii. Typ uszkodzenia – rozlany, mierny rozplem mezangium współistniejący z ogniskowym, segmentalnym twardnieniem pętli naczyniowej. Obraz immunomorfologiczny stanowi podstawę rozpoznania nefropatii IgA.
Miernie rozległe włóknienie zrębu i zanik cewek.
A jaką diagnozę postawiono Wam na podstawie biopsji i co w niej zauważono?
Napiszcie o tym w komentarzach poniżej.